|
Het was in 1995 dat wij voor het eerst in Tsjechie kwamen. We hadden in het voorjaar een huisje besproken in Nederland en
vrienden van ons gevraagd of ze mee wilden. Het antwoord was "ja" met als voorwaarde dat wij eens mee zouden gaan
met hun. Naar hun vakantieland sinds begin 90-er jaren: Tsjechie. Het moest maar. We zagen er erg tegenop: je ging tenslotte
wel naar een totaal onbekend land, je kon je er geen voorstelling van maken, het enige wat in je omging was "Oostblok,
visum, koude oorlog, corruptie, communisme". Een aantal begrippen konden worden weggestreept, sinds 1989 moest er een
hoop zijn veranderd, maar toch....
Die ene week....het overtrof onze stoutste verwachtingen. We kwamen een klein
dorpje binnen rijden, Nove Hrady. Het type dorpje met een straat en dan ben je er weer uit. We stopten voor een grote schuurdeur,
we zagen echter geen huis. Waar zijn we terecht gekomen? De grote schuurdeur ging open en we reden onze auto's de binnenplaats
op. Het geheel was omsloten door schuren met aan beide kanten twee grote deuren. We zagen een terras, daarachter een grasveld
schuin oplopend en eindigend aan de onderkant van de veranda die over de hele lengte van het huis liep. De woning, zo vertelde
de eigenaar Vladimir Vestek ons, was pas sinds kort terug gegeven door de communisten. Het was zijn vakantiehuis, zelf woonde
Vladimir in Praag. Hij had ons opgewacht en van onze vrienden hoorde ik dat dit altijd zo was. Het huis werd verhuurd in Nederland,
sommige collega's hebben ooit het genoegen gehad er hun vakantie door te mogen brengen. Het was een oude boerderij, met niet
al te hoge doorgangen. Vooral 's nachts was het oppassen. We hadden een heerlijke week daar. Veel van de prachtige omgeving
gezien en ons besluit stond vast: volgend jaar weer Tsjechie. Die week kregen we kennis aan de familie Navratilova/Buresova.
Ze waren bezig met het verbouwen van een behoorlijk groot gebouw aan het plein in Nove Hrady: pension Holland werd gemaakt.
We mochten alles zien en verteld werd dat er een zwembad werd aangelegd (binnen) en tevens dat er een sauna zou komen. Ook
werd ons verteld dat het ouderlijk huis van de familie voor verhuur beschikbaar was.
De woning (zie ook de pagine "pension Holland" op deze site) was gelegen in een dorpje wat verderop, Zderaz, en
bleek groot genoeg voor drie gezinnen. Buiten was een klein zwembadje. Later dat jaar hebben we een week het huis van Vladimir
en een week het huis in Zderaz gereserveerd voor 1996.
Dat jaar bezochten we voor het eerst het kasteel Pernstejn
en we hadden het geluk om een in scene gezet duel tussen twee ridders te mogen aanschouwen. Het kasteel hebben we daarna nog
een tweetal keren bezocht, maar een dergelijk gevecht hebben we niet meer gezien. De kinderen vonden het prachtig en hopen
elke keer op een herhaling als we daar zijn.
Twee prachtige weken hebben we gehad. Vladimir had echter slecht nieuws
voor ons: zijn dochter was getrouwd en hij had als huwelijkscadeau haar het huis geschonken. Zij wilde het huis niet verhuren.
Uitgebreidere enthousiaste verhalen zijn derhalve niet meer nodig. Onze kinderen werden groter, het jaar daarop besloten we
niet te gaan, we zouden gaan kamperen, te beginnen in Nederland. De vouwwagen was juist ingeruild voor een caravan en om daar
nu meteen ver mee te gaan rijden zagen we niet zitten.
1997 Bleek een heel nat jaar te worden, in Nederland, maar ook in de Oostbloklanden. Voortdurend nare berichten over enorme
wateroverlast in Polen en Tsjechie. Ondanks dat we dat hebben ontlopen, hadden we toch de drang om weer naar Tsjechie te gaan
het jaar daarop en met dezelfde vrienden reserveerden we het huis, nu voor twee weken, in Zderaz. Het weer eind juli was in
Nederland bar en boos, dikke jassen moesten aan. Vlak voor vertrek had ik gedroomd dat ik al in Tsjechie was en dat het weer
er schitterend was, stralend blauwe lucht. Bij de eerste stop in Duitsland waren we blij dat het niet sneeuwde. Hoe dichter
we bij Tsjechie kwamen hoe meer de bewolking optrok en hoe warmer het werd. Eenmaal op de plaats van bestemming aangekomen
bleek een droom werkelijkheid te zijn geworden. Opnieuw hadden we twee mooie weken, met echt zomerweer. Het huis bood veel
privacy waardoor naaktzonnen ook mogelijk bleek.
In 1999, eind april/begin mei, hebben we een week geboekt in
het pension, dat in 1996 geopend was. Dit ter gelegenheid van het feit dat we in april 12 en een half jaar getrouwd waren.
Zo geweldig hadden we het nog niet eerder gehad: we waren de enige gasten en we zijn werkelijk in de watten gelegd. We hebben
een feest, de afsluiting van de winter en het begin van de zomer, meegemaakt. Fantastisch. Op de heuvel tegenover het pension,
naast de burcht, had men zich verzameld en er was tapbier, er werd gebarbecued en er werden Tsjechische liederen gezongen
begeleid door iemand met een gitaar. Ik merkte dat er aanvankelijk door de dorpsbewoners een beetje moeilijk gedaan maar Milos,
de man van Romana, regelde dat verder. Ik zag hem iemand geld in de handen drukken en ik voelde me bezwaard. Weliswaar waren
we door hen uitgenodigd maar als er betaald moest worden voor het bier en het vlees, wilde ik best bijdragen in de kosten.
Dat mocht niet, zo werd mij duidelijk gemaakt, wij waren gasten, dat werd allemaal voor ons geregeld. Ook die vakantie zijn
we er weer veel op uit getrokken en het mooiste, na het feest dan, was ons bezoek aan de grotten en de Macocha kloof, in Moravie.
Die zomer was de bestemming iets anders dan Tsjechie: Denemarken. Hetty had enorm veel zin in Denemarken. Ondanks
het mooie weer was het toch een tegenvaller, we kregen er niet het vakantiegevoel. We vonden het teveel op Nederland lijken
en bijna alles was (en is) duurder dan in Nederland.
In 2000 herhaalden we ons bezoek in de meivakantie, opnieuw
naar het pension. Nada en Kees waren er ook. Even uitleggen: de familie bestaat uit Honza (vader) en Hanna (de moeder) met
hun dochters Nada (uit te spreken als Nadja) en Romana. Nada is getrouwd met Kees, een echte Rotterdammer, en zij woont en
werkt in Nederland. Romana is getrouwd met Milos en is eigenlijk de baas van het pension.
ik bouw een nieuwe site bij Geocities
|
